En / Fa

پرینت سه‌بعدی مایع رزین | SLA 3DPrinting

روش SLA یکی از اولین روش‌های پرینت سه‌بعدی در دنیا محسوب می‌شود. در این روش حجم سه بعدی از درون یک حوض‌چه‌ی پلاستیک مایع (رزین) و به‌وسیله‌ی اشعه‌های لیزر به صورت مرحله‌به‌مرحله ساخته می‌شود. چارلز هال (Charles Hull) موسس شرکت 3D Systems, Inc را می‌توان به عنوان مبدع این روش به حساب آورد. این روش با وجود قدیمی بودن، کماکان به عنوان یکی از روش‌های اصلی در صنعت ساخت پرینت‌های سه‌بعدی به حساب می‌آید.

 

 

فرآیند پرینت در این تکنولوژی مراحل مختلفی دارد، قدم اول تولید فایل سه‌بعدی از حجم موردنظر در محیط نرم‌افزارها CAD است، سپس فایل به صورت فرمت قابل خوانش توسط دستگاه تبدیل می‌شود که معمولا دستگاه‌های پرینت سه‌بعدی فایل STL را به عنوان ورودی دریافت می‌کنند. در مرحله‌ی بعد دستگاه پلاستیک مایع (رزین) را در برابر تابش اشعه‌ی لیزر قرار می‌دهد که به این ترتیب لایه‌هایی از پلاستیک سخت‌شده در هر مرحله بر روی هم قرار می‌گیرد و در نهایت حجم کامل شده از مایع خارج می‌شود. پس از خروج از مایع، حجم نهایی را داخل حلال‌های مناسب برای تعدیل و نرم کردن نهایی قرار می‌دهند. نوع دیگری از تکنولوژی مشابه که به جای لیزر از تابش نور یک پروژکتور استفاده می‌کند با نام اختصاری DLP شناخته می‌شود و در اساس با روش SLA مشابهت دارد.

 

 

در این روش کیفیت محصول نهایی بسیار به دقت و کیفیت دستگاه وابسته است برای مثال عموم  این دستگاه‌ها، در ارتفاع هر میلی‌متر از حجم نهایی ۱۰ لایه از ماده را قرار می‌دهند. پرینترهای استفاده‌کننده از این تکنولوژی یه دلیل سرعت تولید نسبتا بالا و هزینه‌ی متریال متناسب، یکی از گزینه‌های مناسب برای ساخت نمونه‌های اولیه و همچنین محصول نهایی می‌باشد؛ اما محدودیت ابعاد در نمونه‌های ارزان قیمت این دستگاه‌ها یکی از ضعف‌های مهم آن‌ها می‌باشد.

نمونه‌های صنعتی این دستگاه‌های را می‌توان در اینجا و همچنین نمونه‌های ارزان قیمت خانه‌گی آن را می‌توان در اینجا مشاهده کرد. توسعه‌های اخیر این نوع دستگاه ها را نیز می‌توانید در اینجا مشاهده کنید.

 

روش ساخت افزایشی | Additive Manufacturing

روش‌های ساخت به مدد دستگاه‌های دیجیتال بسیار متنوع و گوناگون شده‌اند. یکی از این روش‌ها Additive Manufacturing یا تولید به وسیله‌ی افزودن لایه‌های مصالح بر روی یکدیگر و در نتیجه دست یابی به حجم سه بعدی مورد نظر است. تقریبا زمان به کارگیری این روش در تولید نمونه‌های اولیه(RP) را می‌توان به اواخر سالهای ۱۹۸۰ و اوایل سالهای ۱۹۹۰ میلادی بازگرداند، جایی که در دانشگاه ام آی تی برای اولین بار دستگاه‌هایی برای تولید سریع محصول به طراحان و تولیدکنندگان عرضه شد. دستگاه پرینت سه بعدی یکی از دستگاه‌های ساخت دیجیتال به وسیله‌ی روش افزودن مصالح می باشد که البته این افزودن را به طرق مختلف انجام می‌دهد. با توسعه‌های اخیر، انواع مختلفی از پرینترهای سه بعدی ساخته شده‌اند که هر یک بنابر تکنولوژی خاص خود محصولات متفاوتی را تولید می‌کنند. در یک نگاه می توان تکنولوژی پرینت سه بعدی را به صورت زیر دسته بندی کرد:
Stereolithography(SLA)
Fused deposition modeling (FDM)
Selective Laser Sintering (SLS)
Selective laser melting (SLM)
Electronic Beam Melting (EBM)
Laminated object manufacturing (LOM)