SLM تکنیکی است که همانند روش‌های دیگر پرینت سه‌بعدی، براساس داده‌های CAD فرم سه‌بعدی موردنظر را با استفاده از ذوب‌کردن پودر فلزی توسط لیزر بسیار قدرتمند پرینت می‌کند. دست‌گاه‌های پرینت سه‌بعدی SLM نیازمند جریان برق بسیار بالایی هستند که مشابه روش SLS هزینه تمام‌شده را بسیار بالا می‌برد. برخی این روش را همانند روش SLS می‌دانند اما علاوه بر شباهت عمل‌کردی، تفاوت زیادی در عملیات اجرایی دست‌گاه برای تولید حجم سه‌بعدی وجود دارد. بزرگ‌ترین تفاوت بین این دو روش، منطق ذوب‌کردن در تکنیک SLM است. برخی تصور می‌کنند فرم سه‌بعدی در این دست‌گاه به طور یک‌پارچه از ذوب‌کردن ماده‌ی فلزی و به طور یک‌جا بساخته می‌شود که تصور نادرستی‌ست.

این فن‌آوری از نتایج تحقیقات دانش‌مند آلمانی همراه با گروه موسسه  Fraunhofer Institute ILT در سال 1995 برگرفته شده‌است. در تصویر زیر نحوه‌ی عمل‌کرد روش SLM  را مشاهده می‌کنیم .

در این روش نیز پس از بارگذاری فایل، دست‌گاه حجم سه‌بعدی را به صفحه‌های افقی قابل اجرا برش می‌زند و این لایه‌های دوبعدی بر روی پودر فلزی موجود در دستگاه تصویر شده و پودر به شدت ذوب می‌شود . شدت ذوب به حدی است که حجم ایجاد شده کاملا یک‌پارچه به نظر می‌رسد. این یک‌پارچه‌کی و قابلیت ذوب مواد فلزی مانند استیل، تیتانیوم ، کبالت و آلمینیوم باعث شده تا با این روش بتوان مدل‌های صنعتی پیچیده‌ای را ایجاد نمود. مدل‌های صنعتی پیچیده به دلیل مقاومت مواد مورد استفاده و همین‌طور تکنیک ایجاد فضای متخلخل در مدل بدون ایجاد نگهدارنده باعث شده تا این تکنیک به طور ویژه در اختیار متخصصین هوافضا و اورتوپدیست‌ها باشد. بدیهی‌ست تاکنون این روش استفاده‌ی خانه‌گی و عمومی نداشته چرا که تکنولوژی پیچیده و گرانی در این روش نهفته است. در صورت علاقه به این روش می توانید موضوع  MX3D-metal printer را نیز مطالعه کنید