بنیاد فب در سال ۲۰۰۹ میلادی به منظور تسهیل و حمایت از رشد و گسترش شبکه‌ی بین‌المللی فب‌لب‌ها در تمامی نقاط جهان شکل گرفته‌است. این مرکز ظاهرا یک نهاد غیرانتفاعی برآمده از Center for Bits & Atoms دانش‌گاهMIT است. ماموریت این مرکز ایجاد امکان دست‌رسی به ماشین‌ها و دانش عملی برای تمامی افراد به صورت آزادانه است تا بتوانند به تولید محصولات خلاقانه و اختراع نوآورانه به واسطه‌ی تکنولوژی‌های نوین بپردازند. این بنیاد دارای سه برنامه‌ی کانونی از جمله برنامه آموزش، برنامه خدمات و برنامه اقتصادی می‌باشد.

برنامه آموزشی (Fab Academy) امکانات یادگیری برای تمامی افراد از هر سن و سال و هر میزان دانش و مهارت که در ساخت دیجیتال داشته باشند، فراهم می‌سازد. برنامه خدمات  به تمامی افراد و ارگان‌ها در تمامی نقاط جهان کمک می‌کند تا فب‌لب‌های منطقه‌ای خود را تاسیس کنند و به بنیاد فب (Fab Foundation) بپیوندند و در نهایت، به مرور زمان شرکت‌ها و گروه‌های متخصص در ارائه‌ی خدمات ساخت دیجیتال در فرآیندهم‌کاری با این بنیاد توانسته‌اند در نقاط مختلف جهان موسسات خدماتی و یک شبکه‌ی اقتصادی فعال ایجاد کنند.

برای خیلی از دوستان ما هنوز سوال هست که فب‌لب دقیقا یعنی چه؟ ما در فب‌لب چه می‌کنیم و اساسا فب‌لب‌ها در جهان چه می‌کنند!؟ تصمیم گرفتیم یک یادداشت کوتاه در همین باره بنویسیم تا بیش‌تر فب‌لب و فعالیت‌ها و گرایش‌های آن را برای دوستان خود شرح داده باشیم.

فب‌لب (FabLab) اختصار عبارت فبریکیشن لابراتوار (Fabrication Laboratory) است که نوعی آزمایش‌گاه برای بررسی، توسعه و تحقیق در موضوع ساخت دیجیتال به حساب می‌آید. برای تقریب ذهن در زبان پارسی، به جای آزمایش‌گاه، کلمه کارگاه را پیش‌نهاد می‌کنیم که به نوعی در نسبت با ساخت دیجیتال تناسب به‌تری دارد. کارگاه ساخت دیجیتال یا همان فب‌لب، در اصل مدل آموزشی توسعه‌یافته‌ای از مرکز ساخت دانشگاه ام‌آی‌تی‌ (MIT) است که توسط پروفسور نیل گرشنفیلد (Neil Gershenfeld)، از اساتید Center for Bits & Atoms دانش‌گاه ام‌آی‌تی، طرح‌ریزی شده است. براساس طرح گرشنفیلد، توسعه‌ی واحدهایی آموزشی تحقیقاتی از کارگاه‌های ساخت دیجیتال در قالب یک شبکه ارتباطی جهانی علاوه بر توسعه و تحقیق در حوزه ساخت دیجیتال و کامپیوتر، می‌تواند زمینه را برای تغییر پارادایمی که در پیش‌روست آماده کند. فب‌لب‌ها مراکزی برای کمک به توسعه‌ی کارآفرینی‌های محلی، ارتباط جامعه جهانی به منظور آموزش، یادگیری، تحقیق و ساخت خلاقانه و دست‌ آخر ورود به شبکه‌ی جهانی ارتباط متخصصان ساخت دیجیتال هستند.

طبق قرار جلسه اختتامیه و نمایش‌گاه پایانی نکسورید یکشنبه ۱۶ آبان ماه ۱۳۹۵ برگزار شد. جلسه با حضور گرم بیش از صد نفر از دوستان و علاقه‌مندان و نیز اساتید گرامی دانش‌گاه برگزار شد و با توضیح مختصر فرآیند کارگاه توسط مربیان کارگاه و نیز اهدای جایزه بخش عکاس‌خانه کارگاه، نمایش‌گاه پایانی مشتمل بر آثار شرکت‌کننده‌گان کارگاه، بازگشایی شد.

آن‌چه در ادامه می بینید گزارشی تصویری از جلسه اختتامیه، و نیز آثاری‌ست که در کارگاه نکسورید طراحی و ساخته شدند.

به گزارش قطب‌ علمی فن‌آوری معماری، آخرین مهلت برای ثبت‌نام در کارگاه بستاربند (نکسورید)، سه‌شنبه ۲۷ مهرماه ۱۳۹۵ خواهد بود. برای ثبت‌نام و کسب اطلاعات بیش‌تر به سایت قطب علمی فن‌آوری معماری مراجعه کنید.

بستاربند (Nexorades) نوعی سازه‌ی فضاکار شبکه‌ای است که به دلیل وجود نوعی اتصال خاص در آن، عضوی به عنوان مفصل ندارد و این امر سبب می‌شود که ساخت بسیار ساده‌ای داشته باشد؛ چرا که پیچیده‌گی ساخت سازه‌های فضاکار شبکه‌ای به طور کلی به ساخت اتصالات آن مربوط می‌شود. از سویی دیگر، طراحی فرم سازه شبکه‌ای امر پیچیده‌ای محسوب نمی‌شود به این دلیل که هر شبکه سه‌بعدی مثلث‌بندی‌شده‌ای را می‌توان به شکل سازه فضاکار ساخت ولی در فرم‌یابی بستاربند پیچیده‌گی‌هایی وجود دارد که در واقع نمی‌توان هر فرم دلخواهی را به بستاربند تبدیل نمود. در یک جمله می‌توان بیان کرد که بستاربند پیچیده‌گی را از فرآیند ساخت به فرایند طراحی منتقل می‌کند.

جلسه معارفه کارگاه بستاربند، یک‌شنبه ۱۱ مهرماه ۱۳۹۵، آتلیه کارشناسی ارشد معماری، پردیس هنرهای زیبا، ۴ بعدظهر

فکر می‌کنیم در این جلسه به قدر لازم از بستاربند صحبت خواهیم کرد؛ آن قدر که تصمیم برای شرکت یا عدم شرکت در کارگاه پیش رو برای هر کس راحت‌تر باشد.

کارگاه بستاربند ۱ تا ۷ آبان‌ماه در دانش‌گاه تهران برگزار خواهد شد.

LOM روشی نوین برای ساخت احجام سه‌بعدی‌ست توسط شرکت Helisys Inc طراحی شده است. از بزرگ‌ترین ضعف‌های روش SLM و EBM سرعت مدل‌سازی است که در تکنیک کنونی این موضوع به خوبی بر طرف شده است. این روش نیز مانند سایر روش‌های پرینت‌ سه‌بعدی در ابتدا با ساخت فایل نظر که توسط کامپیوتر به فرمت STL  یا 3DS درآمده و در اختیار دستگاه قرار گرفته شروع می‌شود. سپس باید مواد مورد استفاده دست‌گاه که صفحات رول شده هستند را نیز در دست‌گاه قرار داد. حالا دست‌گاه آماده‌ی کار می‌باشد.

در این روش به جای پودر فلز، لایه‌هایی از رول متریال به جنس کاغذ، پلاستیک یا فلز (که اصطلاحا به آن لمینیت laminate گفته می‌شود) توسط یک غلطک گرم به لایه‌های دیگر اتصال می‌یابد. این غلطک قبل از فرآیند لیزر، در یک صفحه‌ی افقی حرکت می‌کند و صفحه‌ی ماده‌ی مورد نظر را گرم کرده و به لایه‌ی قبلی اتصال می‌دهد. پس از اعمال برش توسط لیزر، صفحه‌ی ماده‌ی اولیه توسط دست‌گاه جمع شده و صفحه‌ی جدید بر روی لایه‌ی قبلی که توسط بازوی دستگاه در جهت محور Z  پایین آمده، قرار خواهدگرفت. این عملیات آن‌قدر تکرار خواهد شد تا این مجموعه یک مدل سه‌بعدی کامل را  ایجاد کند.

در نوع کاغذی به دلیل استفاده از لایه‌ی کاغذی در لایه‌های ماده‌ی اصلی دستگاه، حجم نهایی ایجاد شده به دلیل گرمای نسبی و همین طور داشتن ویژگی های کاغذ، به شدت جاذب رطوبت هوای محیط خواهد بود . بنابراین می‌توان جهت مقابله با این جذب‌، سطح خارجی مدل را با رنگ مخصوص و یا الکل یا لاک پوشاند تا مدل مورد نظر رطوبت محیط را جذب نکند.

اگر چه این روش هنوز روش رایجی نیست اما به دلیل مواد مورد استفاده‌ی ارزان و سرعت بالا‌ی دستگاه در کل می‌توان گفت LOM روش مقرون به صرفه‌ای‌ست. به همین دلیل نیز مدل‌های ایجاد شده می‌توانند مدل‌های بزرگی به نسبت دیگر روش ها از نظر ابعاد باشند چرا که یکی از علت‌های کوچک بودن مدل‌ها در روش‌های دیگر گران بودن مواد و تکنولوژی مورداستفاده‌ی دستگاه است.

هم‌اکنون مهم‌ترین تولید‌کننده‌ی صنعتی پرینتر‌های ال‌او‌ام، Cubic Technologies است.

EBM گونه‌ای دیگر از روش‌های پرینت سه‌بعدی صنعتی با استفاده از مواد فلزی است. این روش اختراع شده توسط شرکت Arcam AB Inc. در ابتدای دهه‌ی اخیر است. همانند روش SLM  اساس این تکنیک نیز ذوب پودر فلزی قرارگرفته بر روی صفحه‌ی افقی است. روش EBM  کاملا مشابه روش SLM است با این تفاوت که در روش SLM  هسته‌ی ذوب‌کننده به جای لیزر، جریان الکترونی (electron beam)  است. 

ماده‌ی مورداستفاده در روش EBM  پودر فلزی است که در اثر ذوب‌شدن به صورت لایه لایه براساس منطق CAD در فضای خلا با استفاده از ستون کاتدی به وجود می‌آید. برخلاف SLM در روش EBM  پودر شکل‌دهنده‌ی مدل به طور کامل ذوب خواهد شد. این فرایند در دمای بسیار بالایی صورت می‌گیرد که ممکن است این دما به 1000 درجه‌ی سانتی‌گراد نیز برسد.

در مقایسه‌ی EBM با روش SLM به دلیل زمان بر بودن و همین طور محدودیت مواد مورد استفاده ، این روش از رواج کم‌تری برخوردار است . هم اکنون مواد مورد استفاده‌ی این تکنیک تیتانیوم و فلزات محدود دیگر است . این تکنولوژی به طور ویژه در اختیار خدمات صنعتی مانند هوافضا و پزشکی است. یک‌پارچه‌گی و فرم‌های بسیار پیچیده و پرحفره از جمله ویژگی‌های بسیار مهم در مدل‌های تکنولوژی EBM  است. برای مثال ساخت یک قطعه‌ی جای‌گزین تیتانیومی در اسکلت ساخت‌مان بدن انسان آن‌قدر نیازمند دقت است که با هیچ دست‌گاهی نمی‌تواند به دقت این تکنولوژی قطعات مورد نظر را تولید کرد.